ایمنی و ثبات هنگام استفاده

راحتی در استفاده از یک وسیله کمکی، فاکتور مهمی در تشویق فرد به ادامه به‌کارگیری آن است. عصا به طور کلی سبک‌تر و کم‌حجم‌تر از واکر است و حرکت دادن آن به نیروی کمتری نیاز دارد. فرد می‌تواند عصا را به راحتی با یک دست بگیرد و حرکت کند، در حالی که استفاده از واکر معمولاً مستلزم درگیر کردن هر دو دست است. هنگام راه رفتن با عصا، حالت طبیعی گام برداشتن کمتر مختل می‌شود و شخص می‌تواند با سرعت عادی‌تری حرکت کند؛ در مقابل واکر (به‌ویژه واکرهای ساده بدون چرخ) ممکن است روند راه رفتن را آهسته‌تر کند، چون فرد باید آن را گام‌به‌گام جلو ببرد و سپس قدم بردارد. از طرف دیگر، واکر به علت توزیع وزن روی دو دست ممکن است فشار کمتری به هر دست وارد کند، در حالی که تمام وزن حمایتی عصا توسط یک دست تحمل می‌شود و اگر ارتفاع عصا یا نوع دسته‌ی آن مناسب نباشد می‌تواند منجر به خستگی یا درد در مچ و شانه شود.

از منظر ایمنی پزشکی نیز معمولاً توصیه می‌شود در شرایطی که فرد بسیار ناتوان یا آسیب‌پذیر است (مثلاً در روزهای اولیه پس از یک عمل جراحی سنگین)، واکر به دلیل ثبات بالاتر انتخاب مطمئن‌تری باشد. در اوایل دوران بهبودی ممکن است بیمار ضعف عضلانی یا سرگیجه داشته باشد و در این حالت تکیه دادن به واکر از نظر پزشکان عاقلانه‌تر است. به همین ترتیب، در سالمندان بسیار ضعیف یا مبتلا به مشکلات تعادلی جدی، واکر خطر سقوط و صدمات ناشی از آن را کاهش می‌دهد. البته عصا نیز اگر به درستی تنظیم و استفاده شود می‌تواند با افزودن یک نقطه اتکای اضافه، تعادل فرد را بهبود بخشد و احتمال زمین خوردن را کمتر کند؛ اما میزان این حمایت به اندازه واکر نیست. بنابراین می‌توان گفت واکر حداکثر ایمنی و پیشگیری از سقوط را برای افراد بسیار کم‌توان فراهم می‌کند، در حالی که عصا سطح ایمنی کمتری اما همچنان مؤثر برای افراد با توانایی حرکتی بیشتر ارائه می‌دهد.

راحتی و سهولت استفاده

راحتی در استفاده از یک وسیله کمکی، فاکتور مهمی در تشویق فرد به ادامه به‌کارگیری آن است. عصا به طور کلی سبک‌تر و کم‌حجم‌تر از واکر است و حرکت دادن آن به نیروی کمتری نیاز دارد. فرد می‌تواند عصا را به راحتی با یک دست بگیرد و حرکت کند، در حالی که استفاده از واکر معمولاً مستلزم درگیر کردن هر دو دست است. هنگام راه رفتن با عصا، حالت طبیعی گام برداشتن کمتر مختل می‌شود و شخص می‌تواند با سرعت عادی‌تری حرکت کند؛ در مقابل واکر (به‌ویژه واکرهای ساده بدون چرخ) ممکن است روند راه رفتن را آهسته‌تر کند، چون فرد باید آن را گام‌به‌گام جلو ببرد و سپس قدم بردارد. از طرف دیگر، واکر به علت توزیع وزن روی دو دست ممکن است فشار کمتری به هر دست وارد کند، در حالی که تمام وزن حمایتی عصا توسط یک دست تحمل می‌شود و اگر ارتفاع عصا یا نوع دسته‌ی آن مناسب نباشد می‌تواند منجر به خستگی یا درد در مچ و شانه شود.

یک عصای طبی با ارتفاع تنظیم‌شده و دسته ارگونومیک که به فرد اجازه می‌دهد بدون لیز خوردن دست، متعادل‌تر و راحت‌تر گام بردارد. انتخاب عصای مناسب با قد کاربر و طراحی دسته‌ی اصولی، نقش زیادی در راحتی استفاده از آن دارد. برای نمونه، برخی عصاهای ارگونومیک چوبی طوری طراحی شده‌اند که دسته‌ی آنها کاملاً در دست جا می‌گیرد و سر نمی‌خورد و هنگامی که کاربر عصا را به درستی در کنار بدن خود می‌گیرد، زاویه‌ی آرنج حدود ۳۰ تا ۴۰ درجه خم می‌شود که این حالت برای راه رفتن متعادل و کم‌فشار ایده‌آل است . در مقابل، واکرهای مدرن اغلب قابلیت تنظیم ارتفاع دارند و کاربر می‌تواند ارتفاع واکر را متناسب با قد خود تنظیم کند تا مجبور نباشد برای گرفتن دسته‌های واکر بیش از حد خم شود. برخی مدل‌های واکر پیشرفته همچنین دارای صندلی تاشو برای استراحت هستند که راحتی بیشتری را در طی پیاده‌روی‌های طولانی فراهم می‌کنند . وجود صندلی به فرد این امکان را می‌دهد که هر زمان خسته شد لحظه‌ای بنشیند و نفسی تازه کند، قابلیتی که در عصا وجود ندارد.

به طور خلاصه اگر راحتی حمل و آزادی حرکت برای شما اولویت دارد و می‌توانید با یک دست و تکیه‌گاه کمتر راه بروید، عصا احساس آزادی عمل بیشتری به شما خواهد داد. اما اگر نیاز دارید که وزن خود را روی وسیله بیندازید یا از ایستادن طولانی خسته می‌شوید، واکر با توزیع وزن دو دستی و امکان مکث (ایستادن مطمئن یا نشستن موقت در مدل‌های صندلی‌دار) راحتی بیشتری را فراهم می‌کند.

کاربرد در فضاهای داخلی و خارجی

یکی از جنبه‌های مقایسه عصا و واکر، میزان کارآمدی آن‌ها در محیط‌های مختلف است. در فضای داخل خانه که معمولاً محدودیت فضا وجود دارد و مسیر حرکت ممکن است تنگ باشد (مانند راهروهای باریک یا میان مبلمان)، یک عصای دستی به علت ابعاد کوچک‌تر و چابکی بیشتر، راحت‌تر می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. شما با عصا به‌سادگی می‌توانید در خانه بچرخید، روی صندلی بنشینید یا از پله‌ها بالا و پایین بروید. در مقابل، استفاده از واکر در فضاهای تنگ دشوارتر است؛ واکرهای استاندارد معمولاً عریض هستند و چرخاندن یا عبور دادن آن‌ها از درهای باریک یا بین اثاثیه نیاز به فضای بیشتری دارد. با این حال، اگر سطح تعادل شما پایین است ممکن است حتی در خانه نیز به ثبات واکر نیاز داشته باشید و لازم شود چیدمان منزل را کمی بازتر کنید تا واکر به راحتی حرکت کند.

یک سالمند هنگام پیاده‌روی در فضای باز از واکر چرخ‌دار استفاده می‌کند. واکرهای چرخ‌دار با داشتن ترمز و چرخ، برای محیط‌های ناهموار و فضای بیرون طراحی شده‌اند. در محیط خارج از منزل، بسته به شرایط زمین و مسافت موردنظر، مزایا و معایب متفاوتی وجود دارد. واکرهای ساده‌ی بدون چرخ برای استفاده درون خانه مناسب‌ترند و واکرهای چرخ‌دار برای پیاده‌روی در فضای بیرون و مسیرهای طولانی ترجیح داده می‌شوند. به خصوص واکرهای پیشرفته موسوم به رولیتور (دارای چرخ و ترمز) طوری طراحی شده‌اند که حرکت در محیط‌های ناهموار (مانند پیاده‌روهای ناهموار، پارک یا خیابان) با آن‌ها آسان‌تر باشد . وجود چرخ‌های بزرگ‌تر و ترمز دستی به کاربر امکان می‌دهد بدون وارد شدن ضربه به دست‌ها از روی سطوح ناصاف عبور کند و هر زمان لازم شد واکر را متوقف و قفل کند تا از حرکت ناگهانی جلوگیری شود. علاوه بر این، واکرهای بیرونی اغلب دارای سبد یا سینی نگهدارنده وسایل شخصی هستند که برای خرید و فعالیت‌های خارج از خانه مفید است. در مقابل، یک عصا در زمین‌های ناهموار پایداری کمتری دارد و ممکن است نوک آن در چاله‌ای کوچک گیر کند یا روی سنگ‌ریزه‌ها لیز بخورد. اگر چه عصاهای ویژه‌ای با پایه‌های پهن‌تر یا سر پلاستیکی ضدلغزش برای فضای بیرون طراحی شده‌اند، باز هم سطح اتکای آنها به پای واکر نمی‌رسد. با این وجود، در بالا و پایین رفتن از پله‌ها یا سوار شدن به خودرو و وسایل نقلیه، عصا بسیار کارآمدتر از واکر است؛ بیشتر واکرها را نمی‌توان به راحتی از پله بالا برد و در وسایل نقلیه جا داد، در حالی که عصا را به سادگی می‌توان هنگام سوار شدن جمع کرد یا کنار گذاشت. بنابراین اگر عمدتاً در محیط داخل خانه رفت‌وآمد می‌کنید یا بیرون از منزل مسیرهای کوتاه و همواری طی می‌کنید، عصا برای شما کفایت می‌کند. اما برای پیاده‌روی طولانی در فضای باز، به‌ویژه روی سطوح ناصاف یا زمانی که نیاز به حمل وسایل دارید، واکر چرخ‌دار گزینه ایمن‌تر و کاربردی‌تری محسوب می‌شود.

قابلیت حمل و نگهداری

یکی دیگر از جنبه‌های عملی، قابلیت حمل (پرتابل بودن) و فضای موردنیاز برای نگهداری عصا و واکر است. عصا یک وسیله‌ی باریک و کم‌وزن است که به راحتی می‌توان آن را در گوشه‌ای از خانه قرار داد یا به همراه خود حمل کرد. بسیاری از عصاهای مدرن امکان تاشدن دارند؛ به عنوان مثال، عصای تاشو را می‌توانید به سادگی جمع کرده و در کیف یا چمدان قرار دهید و فضای بسیار کمی را اشغال می‌کند. وزن متوسط یک عصای چوبی یا آلومینیومی معمولی حدود 300 تا 500 گرم است که جابجا کردن آن برای اکثر افراد بسیار آسان است. بنابراین از نظر حمل و نقل، عصا کاملاً دوست سفر و همراه بیرون رفتن است و می‌توانید در خودرو، تاکسی یا هواپیما آن را کنار خود داشته باشید.

در مقابل، واکر ساختاری بزرگ‌تر و سنگین‌تر دارد. حتی واکرهای ساده که از لوله‌های آلومینیومی ساخته می‌شوند معمولاً چند کیلوگرم وزن دارند و مدل‌های پیشرفته‌تر با چرخ، ترمز و صندلی ممکن است وزن بیشتری داشته باشند. هرچند اکثر واکرهای امروزی قابلیت تاشدن دارند و می‌توان پایه‌هایشان را جمع کرد، با این حال حتی در حالت تاشده هم حجم قابل توجهی را اشغال می‌کنند. برای مثال، جا دادن واکر در صندوق عقب خودرو یا گوشه اتاق نیاز به فضای نسبتاً زیادی دارد. حمل کردن واکر در سفرهای بیرون شهری یا مکان‌هایی که باید وسیله را بلند کنید (مثل پله‌ها) می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. به خصوص سالمندانی که قدرت دست کمی دارند ممکن است برای بلند کردن یا باز و بسته کردن واکر به کمک نیاز پیدا کنند. از نظر نگهداری در منزل نیز عصا به راحتی در کنار دیوار یا پشت در آویزان می‌شود، ولی واکر را اغلب باید روی زمین قرار داد یا به دیوار تکیه داد که فضای کف اتاق را اشغال می‌کند.

از سوی دیگر، رسیدگی و سرویس وسایل نیز مطرح است. عصا جز در مورد تعویض دوره‌ای لاستیک نوک آن، به مراقبت خاصی نیاز ندارد. ولی یک واکر چرخ‌دار ممکن است نیاز به بررسی و تنظیم ترمزها، چرخ‌ها و پیچ‌ها به طور دوره‌ای داشته باشد تا ایمنی آن حفظ شود. در مجموع، از دیدگاه حمل و نگهداری، عصا وسیله‌ای به‌مراتب ساده‌تر و کم‌دردسرتر است. اگر اولویت شما سبک بودن و جمع‌وجور بودن وسیله کمکی است، عصا انتخاب بهتری محسوب می‌شود؛ اما اگر مجبورید به خاطر شرایط جسمانی واکر استفاده کنید، می‌توانید با تهیه واکرهای تاشوی سبک‌تر و یادگیری روش جمع کردن صحیح، مشکل حمل و نگهداری آن را تا حدی کاهش دهید.