بخش دوم: وزن کاربر؛ از ظرفیت تحمل تا انتخاب دسته، پایه و جنس

۱) ظرفیت تحمل؛ عددی که نباید حدس بزنید

هر عصا—به‌ویژه مدل‌های تنظیمی یا تاشو—ظرفیت تحمل وزن دارد. این ظرفیت بر اساس طراحی محور، جنس لوله یا چوب، ضخامت دیواره (در مدل‌های فلزی)، نوع اتصالات و کیفیت پایه (فِرال) تعیین می‌شود.

• کاربران با وزن بالاتر نیازمند عصایی هستند که در آزمون‌های فشاری و خمشی، پایداری کافی نشان می‌دهد؛ نه‌فقط «محکم به نظر برسد».

• اگر وزن شما نزدیک به حد بالای ظرفیت اعلام‌شده است، حاشیه‌ی ایمنی در نظر بگیرید (به‌خصوص برای مدل‌های تاشو یا چندبخشی).

• لق شدن تدریجی، صدای جیرجیر، خمش قابل‌احساس یا «بازگشت ارتعاش» نشانه‌ی کمبود سختی یا خستگی ماده است؛ در این حالت باید عصا را تعویض یا سرویس کنید.

۲) وزن و انتخاب «دسته»؛ هم‌ترازی نیرو با محور عصا

برای کاربران سنگین‌تر، هدف این است که خط نیروی وزن تا حد امکان در امتداد محور عصا بیفتد تا گشتاور خمشی در مچ و شانه کم شود. اینجا دسته‌های زیر مزیت دارند:

• دسته‌ی Offset (آفست): با جلو آوردن مرکز دسته نسبت به محور، نیروی عمودی بهتر به محور منتقل می‌شود؛ لرزش و خستگی مچ کمتر است.

• Fritz و Derby: طراحی کلاسیک اما کارآمد؛ سطح تماس مناسب با کف دست، کاهش فشار نقطه‌ای، کنترل بهتر.

• Palm/Anatomical: برای دست‌های آرتروزی یا حساس، سطح تماس پهن و فرم راست/چپ‌دست، پخش بهتر نیرو و کاهش فشار عصب‌های کف‌دست.

برای کاربران سبک‌وزن‌تر، دامنه‌ی انتخاب بازتر است، اما راحتی دسته در استفاده‌ی طولانی‌مدت همچنان معیار نخست است.

۳) وزن و نوع پایه؛ تک‌نقطه‌ای، چهارپایه، یا پایه‌های مفصلی

• تک‌نقطه‌ای (Single Tip): چابک، سبک، مناسب تعادل ملایم تا متوسط. برای وزن‌های بالا هم قابل استفاده است به شرط بدنه‌ی قوی و فِرال باکیفیت.

• چهارپایه (Quad): سطح اتکای بزرگ، برای عدم‌تعادل‌های جدی یا وزن‌های بالا مطمئن‌تر؛ با این حال در پله‌ها و فضاهای شلوغ کندتر است.

• پایه‌های مفصلی/غضروفی: نوک‌های انعطاف‌پذیر با دامنه‌ی کمی از Pitch/Roll که تماس یکنواخت با زمین را حفظ می‌کنند؛ روی سطوح ناهموار، نیرو را نرم‌تر پخش می‌کنند و برای وزن‌های بالاتر حس اطمینان بیشتری می‌دهند.

۴) وزن و جنس بدنه؛ چوب، آلومینیوم، فیبرکربن

• چوب‌های سخت (مثل گردو، راش، افرا): جذب ارتعاش طبیعی، حس گرم و ارگونومی خوشایند؛ برای وزن‌های بالا باید قطر و تراکم مناسب انتخاب شود.

• آلومینیوم مهندسی‌شده: سبک، قابل‌تنظیم، مقرون‌به‌صرفه؛ در وزن‌های بالا، ضخامت جداره و کیفیت قفل‌ها حیاتی است.

• فیبرکربن: نسبت استحکام به وزن عالی، کاهش خستگی در استفاده‌ی طولانی؛ در مدل‌های استاندارد تک‌قطعه‌ای عملکرد بسیار خوبی دارد.

  توجه: برای کاربران سنگین‌وزن، انعطاف‌پذیری بیش‌ازحد (به‌ویژه در مدل‌های چندبخشی) حس «تلوتلو خوردن» می‌دهد؛ حتماً به «سختی محوری» و کیفیت اتصالات دقت کنید.