نگهداری و تمیزکاری عصای چوبی؛ راهکارهایی برای حفظ دوام و زیبایی

نگهداری و تمیزکاری عصای چوبی؛ راهکارهایی برای حفظ دوام و زیبایی
عصا برای بسیاری از افراد، صرفاً وسیلهای کمکی برای راه رفتن محسوب میشود، اما هنگامی که دربارهی عصاهای چوبی صحبت میکنیم، با ابزاری مواجهیم که افزون بر کارکرد حمایتی و توانبخشی، نمادی از زیبایی، اصالت و هنر است. در طول قرنها، چوب بهعنوان یکی از پرکاربردترین متریالها برای ساخت عصا مطرح بوده و در بسیاری از فرهنگها، عصای چوبی نمادی از مقامات، بزرگان و خردمندان تلقی میشده است. این میراث ارزشمند و گاه هنری، نیازمند مراقبت و نگهداری صحیح است تا علاوه بر حفظ جلوهی زیبای خود، دوام و استحکامش برای سالهای طولانی باقی بماند.
فهرست مطالب

در این نوشته، دربارهی نگهداری و تمیزکاری عصای چوبی صحبت میکنیم. از نکات مهم در محافظت در برابر رطوبت و آفتاب گرفته تا روشهای ترمیم خراشهای سطحی و شیوهی روغنکاری صحیح، مجموعهای از راهکارهای عملی را ارائه خواهیم کرد. همچنین، به بایدها و نبایدهایی اشاره میکنیم که رعایت آنها به شما کمک میکند عصای چوبیتان همیشه شکیل و کارآمد باقی بماند.
چرا عصای چوبی ارزش نگهداری و مراقبت ویژه دارد؟
پیش از آنکه وارد مباحث نگهداری شویم، شاید این پرسش برایتان مطرح شود که «چرا عصای چوبی تا این اندازه نیازمند مراقبت است؟ مگر دیگر عصاها به این مراقبت نیاز ندارند؟». در پاسخ باید گفت:
مادهای طبیعی و زنده: چوب برخلاف فلز، پلاستیک یا فیبر کربن، یک مادهی طبیعی با بافت گیاهی است. در نتیجه، در برابر عوامل محیطی چون رطوبت، خشکی بیشازحد، تغییرات دما و نور آفتاب، حساسیت بالاتری دارد. اگر بهدرستی از آن مراقبت نشود، احتمال ترک خوردن، تاب برداشتن یا پوسیدن چوب افزایش مییابد.
زیبایی و اصالت: عصاهای چوبی اغلب بهخاطر نقش و نگار طبیعی چوب، انحنای بدنه و حس کلاسیکشان در دستهی اکسسوریهای لوکس و هنری هم قرار میگیرند. بنابراین افرادی که عصای چوبی دارند، اغلب به بعد زیباییشناختی آن نیز توجه ویژه میکنند و نمیخواهند با لک، خراش و خشکی بیشازحد، جذابیت ظاهری را از دست بدهد.
گسترهی تنوع در گونههای چوب: بسته به اینکه عصا از چه چوبی ساخته شده است (مثلاً گردو، افرا، زبانگنجشک، بلوط، راش یا حتی چوبهای کمیابتر)، ویژگیهای آن در برابر رطوبت، حملهی حشرات یا تاب برداشتن متفاوت خواهد بود. بنابراین روشهای مراقبت نیز ممکن است اندکی تغییر کند.
حفظ استحکام برای کاربری روزمره: عصاهای چوبی اگر بهدرستی نگهداری نشوند، در طول زمان دچار کاهش مقاومت میشوند و ممکن است تحت فشار یا ضربههای عادی، ترک بخورند. از آنجا که عصا نقشی حمایتی (برای حفظ تعادل کاربر) دارد، کاهش استحکام میتواند ریسکهای ایمنی بههمراه داشته باشد.
بدین ترتیب، مشخص میشود که چرا مراقبتهای منظم از عصای چوبی ــ از تمیزکاری گرفته تا روغنکاری و دور نگهداشتن از شرایط محیطی نامطلوب ــ اهمیت فراوانی دارد.
عوامل محیطی مؤثر بر دوام و زیبایی عصای چوبی
برای درک بهتر روشهای نگهداری، ابتدا باید بدانیم که کدام عوامل محیطی بیشترین تهدید را برای چوب ایجاد میکنند:
رطوبت خیلی بالا یا پایین: اگر چوب در معرض رطوبت بالا قرار گیرد، ممکن است متورم شود یا زمینه برای رشد قارچ و کپک فراهم شود. در مقابل، هوای بسیار خشک نیز باعث انقباض چوب و ایجاد ترکهای ریز یا درشت میگردد.
نور مستقیم آفتاب: اشعهی فرابنفش (UV) باعث رنگپریدگی سطح چوب، خشکشدن لایههای بیرونی و حتی ترکخوردگی تدریجی میشود.
تغییرات دمایی شدید: قرار دادن عصا در مکانی که دمای محیط مرتباً و بهشدت تغییر میکند (برای مثال، کنار بخاری یا در صندوق عقب خودروی پارکشده زیر آفتاب داغ) میتواند تنشهای درونی چوب را افزایش دهد.
گردوغبار و آلودگیهای شیمیایی: نفوذ گردوغبار و جذب مواد شیمیایی سطحی (مثل اسپریها، بخارات شیمیایی) به لایهی بیرونی چوب، بهمرور زمان جلوهی آن را کدر و لکهدار میکند. همچنین ممکن است به پوشش محافظ (لاک، روغن یا کیلر) آسیب بزند.
ضربه و خراش: چوب نسبت به فلز، احتمالاً در برابر ضربه مقاومتی کمتر داشته باشد؛ بسته به نوع چوب و پوشش روی آن، خراشهای سطحی و شیارهای ناشی از برخورد با اجسام سخت، زیبایی عصا را تهدید میکند.
در ادامه، خواهیم دید که چگونه با رعایت چند اصل ساده، میتوان اثر این عوامل محیطی را به حداقل رساند و عمر مفید عصا را افزایش داد.
اصول نگهداری؛ قواعدی که هر صاحب عصای چوبی باید بداند
پیش از پرداختن به روشهای تمیزکاری یا ترمیم موضعی، مجموعهای از اصول کلی نگهداری از چوب را مرور میکنیم؛ اصولی که برای اغلب محصولات چوبی (مبل، میز، سازهای موسیقی و …) نیز مطرح است، اما در مورد عصا بهصورت خاص اهمیت دارد:
قرار ندادن در محیطهای خیلی مرطوب: سرویسهای بهداشتی، حمام، استخر و … مکانهایی هستند که رطوبت بالایی دارند. بهتر است پس از استفادهی عصا در چنین مکانهایی، آن را سریعاً خشک نمایید یا اصلاً در این فضاها رها نکنید.
پرهیز از تابش مستقیم آفتاب: اگر عادت دارید عصا را کنار پنجرهای آفتابگیر بگذارید، بهتر است تجدیدنظر کنید. تابش بلندمدت خورشید میتواند رنگ چوب را محو کرده و رطوبت درونی آن را بگیرد.
حرارت و دمای متعادل: از قرار دادن عصا در محیطهایی با تغییر دمای شدید بپرهیزید. برای مثال، نگذارید عصا درون خودرویی که زیر آفتاب پارک شده یا در زمستان زیر بخاری مستقیم باشد.
رعایت زاویه و فشار: هنگامی که با عصا راه میروید، بهتر است طبق اصول ارگونومیک قدم بردارید و از وارد کردن فشار غیرطبیعی (مثلاً زاویهدادن بیشازحد عصا) خودداری کنید. این نکته هم از لحاظ جسمانی (برای خودتان) مفید است و هم ساختار چوبی را درگیر تنش اضافی نمیکند.
پیشگیری از ضربه و خراش: هنگام عبور از مکانهای تنگ یا کنار اشیای فلزی، کمی بیشتر دقت کنید تا عصا به لبهی تیز برخورد نکند. استفاده از سرپایههای لاستیکی یا روشهای محافظتی در بخش انتهایی عصا نیز کمک میکند از خراش و فرسایش نوک چوب جلوگیری شود.
تمیزکاری سطحی عصای چوبی: روشهای ساده و کمهزینه
نخستین لایهی تماس شما با عصا، «سطح چوب» یا پوشش محافظی است که روی آن زده شده است. ممکن است این پوشش، لاک، روغن مخصوص چوب (مثل روغن بزرک یا روغن جلا)، کیلر، پلیاورتان یا حتی موم عسل باشد. برای پاک کردن گردوغبار و آلودگیهای روزمره از سطح عصای چوبی، میتوان از روشهای زیر بهره گرفت:
گردگیری با پارچهی نرم و خشک: بهترین و سادهترین شیوه برای تمیز کردن گردوغبار روزانه. از پارچههای زبر یا دستمال کاغذی سخت بپرهیزید؛ زیرا ممکن است روی پوشش چوب خط بیندازد.
استفاده از پارچهی مرطوب (با آب ولرم): اگر روی عصا لکههای چربی یا کثیفی مشاهده میکنید که با دستمال خشک پاک نمیشود، میتوانید پارچهی نرمی را مرطوب کرده و بهآرامی روی محل لکه بکشید. پس از آن، بلافاصله عصا را خشک کنید تا رطوبت روی چوب باقی نمانَد.
استفاده از شویندههای ملایم یا محلول آب و صابون: در صورتی که لکه یا آلودگی شدید باشد، میتوان کمی صابون مایع رقیق را در آب ولرم حل کرد و با پارچهی میکروفایبر، سطح را به نرمی پاک نمود. بلافاصله پس از آن، عصا را با پارچهی تمیز و خشک، رطوبتگیری کنید.
عدم استفاده از شویندههای شیمیایی قوی: مواد پاککنندهی قوی (نظیر وایتکس، بنزین یا شویندههای اسیدی) میتواند لایهی محافظ چوب را حل کرده یا رنگ چوب را تغییر دهد. بنابراین از این دسته مواد به شدت پرهیز کنید.
با رعایت این روشهای ساده و منظم، میتوان جلا و درخشندگی اولیهی عصای چوبی را تا حد زیادی حفظ کرد و مانع تجمع آلودگیهای مخرب شد.
احیای رنگ و جلای عصای چوبی: روغنکاری و واکسزدن
یکی از مؤثرترین روشها برای حفظ یا بازگرداندن جلوهی گرم و صیقلی چوب، روغنکاری یا واکسزدن سطح آن است. در این بخش، مراحل و نکات مهم این فرایند را مرور میکنیم.
انتخاب روغن یا واکس مناسب
روغن بزرک (Linseed Oil): روغنی طبیعی که در صنایع چوب کاربرد دارد. نفوذ عمیق به بافت چوب میکند و به آن جلا و محافظت میبخشد. اما زمان خشک شدنش کمی طولانی است و بوی تندی دارد.
روغن تانگ (Tung Oil): روغنی با کیفیت بالا و زمان خشک شدن کوتاهتر. مقاومت خوبی در برابر آب ایجاد میکند و لایهای نیمهبراق برجای میگذارد.
واکسهای طبیعی (موم عسل یا کارنوبا): لایهای محافظ روی سطح چوب ایجاد میکنند و برای حفظ جلوهی طبیعی چوب مناسباند.
روغنهای تجاری مخصوص چوب: محصولاتی وجود دارد که ترکیبی از روغنها و رزین هستند و بهصورت تخصصی برای نگهداری سازهای چوبی و محصولات حساس توصیه میشوند.
مراحل روغنکاری
تمیزکاری اولیه: سطح عصا را از هرگونه گردوغبار یا آلودگی پاک کنید. اگر لایهای از روغن یا واکس قدیمی وجود دارد و حالت کدری ایجاد کرده، میتوانید با یک پارچهی نیمهمرطوب یا پد اسفنجی نرم آن را پاک کنید.
آمادهسازی روغن: بسته به نوع روغن، ممکن است لازم باشد اندکی آن را گرم کنید یا با کمی حلال رقیق نمایید (برای مثال، برخی از روغنهای تجاری نیازمند مخلوطکردن با تینر روغنی یا تربانتیناند). دستورالعمل روی بستهبندی محصول را با دقت بخوانید.
مالیدن روغن با پارچهی نرم: مقداری روغن را روی پارچهی میکروفایبر یا پنبهای ریخته و بهآرامی روی سطح چوب بمالید. حرکات دایرهای یا در راستای الیاف چوب را میتوان استفاده کرد. مهم این است که تمام سطح، یکنواخت پوشش داده شود.
زمان انتظار: اجازه دهید روغن به خورد چوب برود. این زمان از چند دقیقه تا چند ساعت بسته به نوع روغن متغیر است. اگر لایهی روغن خیلی سریع جذب شد، یک بار دیگر نیز رویه را تکرار کنید.
پاککردن اضافات و صیقل نهایی: پارچهی تمیزی بردارید و چربی اضافی که روی سطح مانده است را پاک کنید. اگر از واکس استفاده کردهاید، میتوانید با یک برس نرم یا دستمال کتانی سطح را پولیش دهید تا درخشش ملایمی پدیدار شود.
تکرار روغنکاری
تناوب انجام این کار به میزان استفاده از عصا، شرایط آبوهوایی و نوع چوب بستگی دارد. بهطور کلی، برای اغلب عصاهای چوبی، یک بار روغنکاری یا واکسزدن هر ۴ تا ۶ ماه کافی است. اگر در محیطهای خیلی خشک یا مرطوب زندگی میکنید، این بازه را کمی کوتاهتر در نظر بگیرید.

برطرف کردن خراشهای سطحی و لکهها
گاهی عصای چوبی در برخورد با اجسام سخت، دچار خراشهای سطحی میشود یا در اثر رطوبت و مواد شیمیایی، لکهای روی آن ایجاد میگردد. در این مواقع، پیش از روغنکاری، باید اقدام به اصلاح موضعی سطح چوب کنید.
استفاده از سنبادهی بسیار نرم: اگر خراش خیلی عمیق نیست، با سنبادهی نرم (مثلاً شمارهی ۳۲۰ یا بالاتر) بهصورت ملایم روی ناحیهی خراش کشیده تا سطح صاف شود. مراقب باشید فشار زیادی وارد نکنید که پوشش بیرونی کاملاً از بین برود یا ضخامت چوب کم شود. پس از سنباده، سطح را با دستمال مرطوب پاک کنید و اجازه دهید خشک شود.
خمیر چوب یا رزین همرنگ: اگر خراش یا شکاف اندکی عمیق است، میتوان از خمیر چوب (Wood Filler) یا رزینهایی که با رنگ چوب هماهنگاند استفاده کرد. یک لایه نازک از خمیر را درون شکاف قرار دهید و پس از خشک شدن، به آرامی سنباده بزنید تا همسطح شود. سپس روغن یا لاک مورد نظر را بزنید.
رفع لکهها: اگر لکهای از مایعات (مثلاً آبلیمو، الکل یا …) روی چوب باقی مانده، ابتدا باید پوشش بیرونی را در آن ناحیه با سنبادهی نرم کمی بردارید. سپس از مواد لکهبر مخصوص چوب استفاده کنید. محلول آب و سرکهی سفید هم گاها به نسبت ۱ به ۱ در لکههای خفیف مؤثر است. پس از پاک کردن لکه، حتماً سطح را دوباره روغن بزنید یا پوشش حفاظتی را برای آن اعمال کنید.
حفاظت در برابر حشرات (موریانه، سوسک چوبخوار و …)
یکی از دغدغههای مالکان محصولات چوبی، حملهی حشرات چوبخوار است. اگر عصا را برای مدتی طولانی در انبار یا محیطهای غیربهداشتی رها کنید، ممکن است در معرض خطر موریانه یا سوسک چوبخوار قرار بگیرد. برای جلوگیری از این مشکل:
نگهداری در جای خشک و تمیز: رطوبت و تاریکی مداوم، شرایط ایدئال رشد موریانه و سایر حشرات است.
استفاده از اسپریهای مخصوص ضدحشره چوب: برخی اسپریها بهطور خاص فرموله شدهاند تا حشرات چوبخوار را دور نگه دارند. البته بهتر است از تماس مستقیم این مواد با پوست خودداری کرده و دستورالعمل را بهدقت بخوانید.
بررسی مرتب: هر چند ماه یک بار، عصا را با دقت نگاه کنید و اگر نشانهای از سوراخهای ریز یا گرد چوب (Dust) دیدید، سریعاً اقدام کنید.
روغنها و واکسهای حاوی مواد ضدقارچ و ضدحشره: برخی روغنهای مخصوص چوب، ترکیبات طبیعی مانند روغن سدر و رزماری دارند که تا حدی حشرات را دفع میکند.
رسیدگی به اجزای جانبی عصای چوبی (سرپایه، دستهی فلزی یا تزیینات)
برخی عصاهای چوبی ممکن است دارای بخشهای فلزی (مثلاً یک رینگ یا نوار تزئینی میان بدنه و دسته) یا انتهای چرمی/ لاستیکی در سرپایه باشند. در نگهداری این موارد نیز نکات زیر مهماند:
سرپایهی لاستیکی: اگر سرپایه بیش از حد ساییده شود، تماس عصا با زمین ایمن نخواهد بود و ممکن است خود چوب هم آسیب ببیند. هر چند ماه یک بار سرپایه را بررسی و در صورت سایش شدید، تعویض کنید.
فلزات تزیینی: نقره، برنج یا فولاد ضدزنگی که برای تزئین عصا بهکار رفته، با دستمال نرم و محلولهای مخصوص فلز قابل تمیزکاری است. دقت کنید که مواد پاککنندهی فلزی به چوب نرسد، مگر آنکه روی بستهبندی صراحتاً قید شده باشد که بیخطر است.
بند یا دستگیرهی پارچهای: برخی عصاها بند کوتاهی دارند. این بند میتواند با مرور زمان کثیف یا چرک شود. آن را جداگانه شسته یا اگر قابل جدا کردن نیست، با یک مسواک نرم و مقداری آب و صابون تمیز نمایید.
نکات حین استفادهی روزمره
در کنار مراقبت از چوب و زیبایی عصا، نباید از ایمنی غافل شد. هنگام استفادهی روزمره از عصای چوبی، به موارد زیر توجه کنید:
بررسی منظم استحکام بدنه: اگر حس کردید عصا هنگام تکیه دادن، صدای تقتق میدهد یا لرزش غیرعادی دارد، ممکن است نشانهی ترک داخلی باشد. در این شرایط، بهتر است سریعاً عصا را کنار گذاشته و توسط یک متخصص چوبکار آن را بررسی کنید.
تنظیم ارتفاع: اگر عصا از ابتدا با قد شما تنظیم شده است، نیازی به تغییر ندارد. اما در صورت لزوم، بهتر است نزد سازنده یا فروشگاه تخصصی بروید تا برش و تنظیمات دقیق صورت گیرد. استفاده از عصای خیلی کوتاه یا بلند در درازمدت به ساختار بدنیتان آسیب میزند.
حمل در شرایط نامناسب: وقتی سوار خودروی شخصی یا وسایل نقلیه عمومی میشوید، سعی کنید عصا در وضعیت کاملاً افقی یا فشرده بین سطوح سخت قرار نگیرد. ضربات حین حرکت وسایل نقلیه ممکن است به بدنه آسیب بزند.
پرسشهای شما درباره نگهداری عصای چوبی
اگر قسمت کوچکی از عصای چوبی بشکند یا ترک بردارد، آیا باید کل عصا تعویض شود؟
بستگی به محل و میزان شکستگی دارد. گاه میتوان با استفاده از چسب چوب قدرتمند یا رزینهای مخصوص (اپوکسی)، ترک را پر کرد و بعد از سنبادهکاری و روغنکاری، حالت اولیه را تا حد زیادی بازگرداند. اما اگر شکستگی عمیق یا در بخش حساس عصاست، احتمالاً بهتر است به فکر تعویض آن باشید.
چقدر باید نگران حشرات چوبخوار باشم؟
اگر در منزل تمیز و خشک نگهداری کنید، معمولاً مشکل حادی پیش نمیآید. اما در انبارهای مرطوب یا محیطهای روستایی، بهتر است از اسپریهای ضدحشره مخصوص چوب یا روشهایی مانند آغشته کردن بخشهایی از عصا با روغنهای حشرهگریز استفاده کنید.
اگر عصا لکهی آب گرفت و حلقهی سفیدی ایجاد شد، چه باید کرد؟
این لکههای سفید ناشی از نفوذ رطوبت به زیر پوشش هستند. میتوانید ابتدا با پارچهی نمدار و حولهی خشک آن را فشار دهید. اگر برطرف نشد، اندکی حرارت ملایم سشوار یا اتوی کمدرجه (با یک دستمال بین اتو و چوب) میتواند رطوبت را خارج کند. سپس روغنکاری انجام دهید.
از کجا بفهمم عصای چوبی من با چه روغنی نگهداری شده تا همان روغن را دوباره استفاده کنم؟
تشخیص نوع دقیق پوشش چوب آسان نیست. اما اگر عصا سطحی نیمهبراق و قابل لمس داشت، احتمالاً روغن بزرک یا تونگ است. اگر سطح کاملاً براق و سخت بود،میتواند پلیاورتان یا لاک الکلی باشد. در صورت تردید، از یک فروشگاه تخصصی یا استادکار چوب مشورت بگیرید.
اشتباهات رایج در مراقبت از عصای چوبی
برخی افراد مرتکب خطاهایی میشوند که باعث افت کیفی عصا میگردد:
نگهداری طولانی در محیط نمور: برخی فکر میکنند اگر عصا مدتی استفاده نمیشود، میتوان آن را در زیرزمین یا انبار مرطوب رها کرد. این کار راه را برای قارچ و پوسیدگی باز میکند.
استفاده از پارچه یا اسفنج زبر برای تمیزکاری: اگر با اسکاج یا سیم ظرفشویی سطح عصا را تمیز کنید، احتمالاً سطح آن پر از خراش میشود.
بهکارگیری برسهای سیمی برای پاک کردن لکهها: برس سیمی یا سنبادهی زبر، روکش محافظ را از بین میبرد و ممکن است قسمتهای نرم چوب را تخریب کند.
عدم خشککردن سریع پس از تماس با رطوبت: حتی اگر ناچار شدید در روز بارانی یا برفی بیرون بروید، پس از بازگشت حتماً عصا را با یک حوله تمیز خشک کنید.
انتخاب روغن یا لاک نامناسب: استفاده از روغنهای خوراکی مثل روغن مایع آشپزی یا استفاده از رنگ روغنی ساختمانی، به بافت چوب آسیب میزند و جلوهای نامطلوب ایجاد میکند.
عصای چوبی، فراتر از یک تکه چوب صرف است. اگر ساخت آن توسط استادکاران ماهر انجام شده باشد، در واقع یک اثر هنری و ابزاری کمکی در زندگی روزمره است که میتواند سالها همراه صاحبش باقی بماند. اما برای دستیابی به این همراهی طولانی، نیازمند رعایت اصول نگهداری هستیم: از دور نگهداشتن عصا از رطوبت و گرمای شدید گرفته تا انجام روغنکاری و واکسزدن منظم، و همینطور دقت در نحوهی حملونقل و استفادهی روزانه.
علاوه بر این، با توجه به نقش کلیدی عصا در حفظ تعادل، ایمنی و استایل فرد، میتوان گفت داشتن یک عصای چوبی شکیل و بادوام، هم به بهبود سلامت عضلانی-اسکلتی کمک میکند و هم به زیبایی ظاهر و روحیهی فرد میافزاید. بدینترتیب، عصا نهتنها در نگاه سنتی بهعنوان «عصای سالمندی» شناخته میشود، بلکه در نسل جدید خود میتواند یک اکسسوری متفاوت و چشمنواز باشد.
با رعایت روشهای تشریحشده در این نوشته، میتوان از کوچکترین آسیبهای سطحی تا بزرگترین تهدیدها برای عصا پیشگیری کرد و همیشه عصایی درخشان، محکم و دوستداشتنی داشت.
گالری عصادست با ارائهی انواع عصاهای چوبی زیبا، طبی و هنری، امکان انتخابی منحصربهفرد را برای سلیقههای گوناگون فراهم میکند. افزون بر تنوع محصولات، گالری عصادست پیش از ارسال، عصا را متناسب با قد و نیاز کاربر تنظیم مینماید و خدمات مشاوره نیز ارائه میدهد. بنابراین، اگر بهدنبال یک عصای چوبی حرفهای و بادوام هستید یا میخواهید مدلی هنری و لوکس داشته باشید، پیشنهاد میکنیم سری به وبسایت یا نمایشگاه حضوری عصادست بزنید و از کلکسیون ما دیدن کنید.
چه امتیازی به اطلاعات این صفحه میدهید؟
میانگین امتیازات 5 / 5. تعداد ثبت شده: 2
تا به حال امتیازی ثبت نشده است! اولین نفر شما باشید.
We are sorry that this post was not useful for you!
Let us improve this post!
Tell us how we can improve this post?